این سیستم تقریبا شبیه چیلر تراکمی است و با این تفاوت که در مدار آن، آب وجود ندارد و مبرد (گاز فریون) مستقیما حمل کننده انرژی گرمایی بین یونیت های داخلی و خارجی است. در چیلرها، آب درون یک مبدل جاسازی شده در چیلر، سرد شده و با پمپ به فن کویل های درون ساختمان ارسال می‌شود ولی در سیستم VRF، مبرد (گاز فریون) مستقیما به فن کویل های درون ساختمان ارسال می‌شود تا در فصل گرم عمل سرمایش هوا و در فصل سرد عمل گرمایش هوا انجام شود.